บทคัดย่อวัตถุประสงค์ของการวิจัยเพื่อศึกษาวิวัฒนาการความร่วมมือทางการอุดมศึกษาระหว่างสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีกับราชอาณาจักรไทย วิธีวิจัยใช้วิธีการวิจัยประวัติศาสตร์ เพื่อวิเคราะห์เนื้อหาทางเอกสารชั้นต้นและชั้นรองที่เกี่ยวกับการอุดมศึกษาในประเทศเยอรมนีและในประเทศไทย โดยจัดเป็น 4 ยุคแห่งความร่วมมือ ยุคที่ 1: สรรค์สร้างความร่วมมือ (พ.ศ. 2405 – 2459) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลของทั้งสองประเทศ รวมทั้งของประชาชน ยุคที่ 2: ปัญหาสงครามโลกครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 (พ.ศ. 2460 – 2488) ศึกษาผลจากสงครามโลกทั้ง 2 ครั้งที่มีต่อผู้ที่ศึกษาอยู่ในประเทศเยอรมนีระหว่างสงคราม ยุคที่ 3: ฟื้นฟูและพัฒนา (พ.ศ. 2489 – 2519) ศึกษาความร่วมมือระหว่างทั้งสองประเทศหลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุด แล้วมีการลงนามในสัญญาระหว่างรัฐบาลทั้งสอง ยุคที่ 4: อุดมศึกษาก้าวไกล (พ.ศ. 2520 – 2551) ศึกษาผลที่เกิดขึ้นต่อการพัฒนาประเทศ โดยมีการตกลงทางเศรษฐกิจทางเทคนิคและวัฒนธรรม จัดโดยรัฐบาลของประเทศไทยและประเทศเยอรมนี ข้อค้นพบหลักบางประการจากงานวิจัยนี้มีดังนี้ ในยุคแรก: รัชกาลที่ 5 ทรงส่งพระราชโอรสและนักเรียนไทยบางคนไปประเทศเยอรมนี เพื่อศึกษาในโรงเรียนการทหารของเยอรมนี เมื่อเดินทางกลับมานักเรียนเหล่านี้ได้ช่วยในเรื่องการปรับปรุงโรงเรียนทหารของไทยรวมทั้งเป็นกำลังในการป้องกันประเทศ ในยุคที่2 : ราชอาณาจักรสยามได้ร่วมสัญญาพันธไมตรีกับประเทศเยอรมนีเป็นการชั่วคราวบางประการ กิจการค้าของไทย-เยอรมนี และการศึกษาเทคโนโลยีของเยอรมนี ได้กระทำกันอีกหลังสงครามโลก ในยุคที่ 3: ความสัมพันธ์ระหว่างไทย-เยอรมนีได้รื้อฟื้นโดยมีการทำสัญญาเป็นทางการเรื่องความร่วมมือช่วยเหลือกัน และมีการก่อตั้งโรงเรียนเทคนิคไทย-เยอรมัน ซึ่งปัจจุบันคือ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ ในยุคที่ 4: มีองค์กรรัฐบาลและส่วนเอกชนเข้าร่วมในเรื่องที่เกี่ยวกับความร่วมมือ ได้แก่ องค์การ DAAD สถาบัน Goethe และมูลนิธิเยอรมันหลายแห่งได้ให้ความช่วยเหลือในรูปทุนการศึกษา ชั้นเรียนภาษาเยอรมัน การสัมมนา อุปกรณ์การศึกษา และโครงการพัฒนางานอาชีพ